We zijn er.......

De regio's

De regio's



maandag 11 augustus 2008

donderdag 7 augustus 2008

Vanmorgen weer om 7 uur opgestaan. De kinderen sliepen nog en ondertussen konden wij alvast douchen en aankleden. De koffers stonden al zover klaar, alleen de laatste dingen moesten er nog in. Hopelijk zijn ze niet te zwaar. We hadden in de handbagage ook al het een en ander gedaan zodat de koffers iets minder zwaar zouden zijn. Toen we waren aangekleed hebben we de kinderen wakker gemaakt en met opa nog even op msn gekletst. Gek dat internet het nu ineens wel deed. De kinderen ook nog gauw even op de computer en toen we helemaal klaar waren hebben we de villa voor de laatste keer op slot gedaan en reden we naar het welkomstcenter. Onderweg nog even gestopt bij de Wal mart want ik wilde eigenlijk nog graag van die speciale steakmessen die ze in Florida gebruiken. Ze hadden er niet degenen die ik bedoelde dus onverrichterzake maar weer verder om de sleutel weg te brengen. Daar aangekomen toch nog even ons beklag gedaan over de gang van zaken en de villa. Op een dag had ik 's morgens een was ingezet die nog niet helemaal klaar was toen we gingen. Toen we 's avonds terugkwamen zat de was echter in de droger. Ton had het niet gedaan en ik ook niet. Raar, wie dan wel? Toen we later de onderhoudsmonteur erom vroegen vertelde hij dat zijn huishoudster in onze villa de was had gedaan want haar machine was kapot. Daar waren wij dus uiteraard niet zo blij mee. Verder was de airco dus 2x kapot geweest en de meubels en spullen waren ook erg gedateerd. De tuintafel buiten stond helemaal scheef. Ook hadden we last van mieren. Bij het welkomstcenter waren ze het er wel mee eens dat dit niet de juiste gang van zaken was en dat we dat moesten melden bij de touroperator. Dat zullen we uiteraard doen. Zij zouden ook alles noteren. Vlakbij het center lag een Golden Coral hadden we onderweg er naar toe al gezien dus daar konden we nog even ontbijten. We hadden niet zo heel veel tijd want we moesten ook nog de auto inleveren en regelen dat we bij elkaar konden zitten in het vliegtuig. We betaalden (33 dollar = ongeveer 20 euro) en mochten een tafeltje uitzoeken. Wat ze daar allemaal hadden, onvoorstelbaar. Ik heb al vaak een ontbijtbuffet meegemaakt maar dit overtreft alles. Zelfs frites en biefstuk en dat 's morgens om half 10. Verschillende soorten pannekoeken, wafels, allerlei fruit, slagroom, muffins, puddingen, roerei. Je kon ook je ei naar eigen keuze klaar laten maken. Je kon kiezen uit champignons, olijven, uitjes enz enz. Dat mixten ze dan met eieren. Vleeswaren kennen ze volgens mij daar niet zo want dat ben ik nog nergens tegengekomen. In de supermarkt is het er wel maar heel erg duur. We hadden niet zoveel tijd dus we konden niet echt uitgebreid eten maar het was toch wel lekker. Vanaf hier was het nog 3 kwartier naar het vliegveld. Daar aangekomen de auto ingeleverd en op naar de terminal om in te checken. Dat moet je daar allemaal zelf doen bleek wel. Wat een gedoe. Gelukkig sprak ik iemand aan in verband met de plaatstoewijzing en zij besloot ons te helpen. In eerste instantie stonden we ook nog in de verkeerde rij. We hadden eerst nog even de koffers gewogen. 49 kilo??? en de volgenden 47 kilo??? Volgens mij is de weegschaal niet goed. Dan maar een andere weegschaal. Ook 49 kilo. Oh natuurlijk hier rekenen ze in pounds. We schrokken al even. Zoveel hadden we toch niet gekocht. De koffers werden goedgekeurd en konden we door naar de douane. We hadden nog flesjes drinken bij ons maar die moesten allemaal worden weggegooid. Bij de douane weer schoenen uit, laptop en dvd spelers uit de tassen en gelukkig mochten we dit keer gewoon doorlopen. Wat een gedoe om hier het land in en uit te komen. Ze hadden ons aangeraden om zo vlug mogelijk naar de gate te gaan zodat ze evt. de plaatsen konden wijzigen. Dat deden we dus,voor de eerste vlucht konden we 2 aan 2 bij elkaar zitten maar voor de volgende vlucht konden ze ons helaas pas in Washington helpen. Gelukkig ging de vlucht op tijd en waren we na 2 uurtjes vliegen in Washington. We hadden wel weer een upgrade gekregen naar economy plus. Dit keer hoefden we de koffers niet op de halen want deze gingen automatisch mee naar de volgende vlucht. Daar aangekomen maar weer gelijk naar de gate om nogmaals onze plaatsen te laten wijzigen. Uiteindelijk konden we met zijn 3en bij elkaar en 1 moest er alleen zitten. Een paar rijen verder. Alles beter dan door heel het vliegtuig verspreid. Ook deze vlucht vertrok op tijd en we zouden zelfs wat eerder aankomen dan gepland. Joost en Bart hebben tijdens de vlucht wel wat geslapen. Ik heb een film gekeken en ook maar geprobeerd wat te slapen. We zaten weer economy plus met niemand voor ons dus we hadden alle ruimte. Het eten stelde niet zo heel veel voor alhoewel Joost goed heeft gegeten. Later kregen we nog een soort abrikozenflapje met een bekertje yoghurt. Om tien voor 7 landden we in Amsterdam. Nu nog de koffers halen en door de douane. Als het goed is zou Peter ons weer komen halen. Op de koffers hebben we wel ruim een half uur moeten wachten. Bij de douane werden we eruit gepikt want ze waren nieuwsgierig naar de elektrische apparatuur die we bij ons hadden. Of we die daar hadden gekocht? Gewoon eerlijk gezegd wat we hadden gekocht en toen mochten we weer verder. We hadden niks aan te geven want zoveel hadden we niet. Peter zat in de koffiecorner al op ons te wachten. We waren nog even de auto kwijt in de parkeergarage (dat kan hier dus ook) maar even later toch koffers in de auto en op naar Tilburg. Onderweg gelukkig geen files dus rond kwart voor tien waren we thuis. Opa en oma waren er al met Max (de hond) die de afgelopen 2 weken amper had gegeten. Het was een grandioze vakantie maar het is toch ook wel weer lekker om weer thuis te zijn. We hebben veel gezien, gegeten, gedaan en gereden (totaal 2400 kilometer) dus het is mooi geweest. Nu nog de ruim 1700 foto's bekijken en uitzoeken welke ik wil laten afdrukken. En verder hopen dat de schade aan de camera's vergoed gaat worden. Vandaag ook maar gelijk even bellen hierover.

Ik vond het heel leuk om dit verslag bij te houden en hopenlijk vonden jullie het ook leuk om te lezen. In ieder geval willen wij iedereen bedanken voor de leuke reacties tijdens onze vakantie. Dit vonden we erg leuk.

donderdag 7 augustus 2008

Woensdag 6 augustus 2008

Deze dag zouden we gebruiken om nog een keer een bezoek te brengen aan Magic Kingdom. Eigenlijk zouden we ook nog Spectromagic gaan kijken, de avondparade in Magic Kingdom. Omdat we ook nog wilden zwemmen en koffers in moesten pakken hadden we besloten om maar een halve dag te gaan. We moesten ook nog online inchecken en we wilden dat weer doen in de lobby van het Comfort Inn hotel. Dit ligt ook vlakbij Disney dus dat is makkelijk. We stonden weer vroeg op want als we veel wilden doen vandaag moesten we vroeg in Disney zijn. Rond 9 uur waren we alweer binnen en zijn gelijk naar Buzz Lightyear gelopen om fastpassen te halen. Er stond echter nog niet zo'n lange rij dus gingen we in de rij staan. We hadden ook nog fastpassen genomen en konden tussen kwart over 10 en kwart over 11 terugkomen. Bij deze attractie moet je zoveel mogelijk punten zien te halen door te schieten vanuit een karretje wat je ook nog zelf kunt ronddraaien. De kinderen wilden ook nog graag een keer in de auto's. Ik ging niet mee want ik wilde foto's maken dus de drie heren gingen samen. Wachttijd 20 minuten, dat viel mee dus. Na deze attractie was het inmiddels weer tijd geworden om terug te gaan naar Buzz Lightyear. Deze attractie vinden ze toch wel heel leuk. Nu we er toch waren gingen we gelijk nog maar een keer in Peter Pan en It's a small world. Hierna gingen we in de rij voor Haunted Mansion, een soort van spookhuis. 10 Minuten wachttijd werd aangegeven. Echter na een tijdje kwam er een castmember vertellen dat er technische problemen en dat we even moesten wachten. Dit bleek toch echter langer te duren en we besloten maar verder te gaan. We kregen wel een fastpass waarmee we zo in een bepaalde attractie konden waar fastpasses voor uitgegeven werden. De riverboot stond klaar en na een ijsje en wat popcorn te hebben gekocht gingen we aan boord voor een tochtje over de rivier. Deze boottocht duurde 20 minuten en hierna wilde Ton graag naar de Hall of Presidents voor een show met de 42 presidenten die Amerika heeft gehad. De kinderen gaven hier niet zoveel om dus gingen de kinderen en ik ondertussen naar Pirates of the Carribean. Hier moesten we wel een half uurtje wachten maar we hadden hier ook weer afgesproken dus dat moest lukken. Toen we buiten kwamen kwam Ton ook net aan. Het was een hele warme dag en we besloten om maar richting uitgang te lopen. We wilden nog kijken of we nog op de foto konden met Pinokkio. Die poging hadden we 's morgens ook al gedaan maar steeds als wij in de rij staan, gaat hij er een paar minuten tussenuit. Nu dus ook weer. Aangezien we geen zin hadden om te wachten namen we de monorail en het treintje naar de auto. We reden naar het Comfort Inn en bij het inchecken bleek dat onze stoelen voor de eerste vlucht waren veranderd. 2 Personen konden nog bij elkaar zitten en de andere 2 zaten nu een paar rijen verder achter elkaar. Bij de 2e, lange vlucht waren er helemaal geen stoelen meer beschikbaar. Omdat ze voor Bart een aparte boeking hadden gemaakt, was er voor hem nog wel een stoel. Toen ik de boardingpasses bekeek bleek dat we allemaal ergens anders in het vliegtuig zaten. Morgen bij het inchecken maar even vragen want dat werkt niet met Joost. Trouwens voor Bart ook niet. Na de mail te hebben gecheckt en Bart nog even op hyves te zijn geweest reden we terug naar de villa om nog even lekker te zwemmen. Net toen de kinderen in het bad wilden springen kwam er iemand langs voor onderhoud van het zwembad. Ik ben intussen nog maar even gaan strijken zodat ik de was gewassen en gestreken mee terug kon nemen en heb alvast de koffers zover ingepakt. Nadat de onderhoudsman weg was hebben we toch nog even lekker gezwommen. Het werd alleen een beetje bewolkter dus echt zonnebaden was er niet meer bij. Na even lekker opgefrist te zijn zijn we de fotocamera terug gaan brengen. Deze hadden we bij Best Buy gekocht en konden we binnen 2 weken terug brengen. We moesten dan 15% laten vallen. Voor $37.50 hebben we heel de week gebruik gemaakt van de camera dus dat is nog te doen. Thuis hebben we ook nog een digitale camera en we hadden dus ook niet de spiegelreflex gekocht. Het geld zou worden teruggestort op de creditcardrekening. Hopelijk gaat dat goed. Nadat we bij Best Buy geweest waren zouden we bij het Outback steakhouse gaan eten. Ton wilde echter graag naar de Golden Coral want daar hadden ze lekkere soep. Dit was echter nog een eindje rijden waar ik eigenlijk niet meer zoveel zin in had maar goed. Tommie ingesteld en op de naar de golden Coral. Het was nog een kilometer of 30. We kwamen echter in een een gedeelte waar we nog nooit eerder waren geweest. Het zag er ineens ook allemaal anders uit. Het leek wel een achterbuurt waarin we terecht waren gekomen. Tot nog toe had ik me heel veilig gevoeld in Florida maar nu had ik toch even zoiets van waar zijn we nu? Dit voelde niet helemaal goed. Op de een of andere manier kwamen we niet op het adres waar de Golden coral zou moeten zijn. We waren hier al eerder geweest dus we wisten inmiddels het adres maar het klopte voor geen meter. Toen maar weer vlug het adres van een outback gezocht want we hadden inmiddels ook veel honger. Gelukkig klopte dat wel en konden we uiteindelijk toch gaan eten. De kinderen kregen er alvast een hele grote cola want dat volgens de serveerster makkelijk voor haar. Dan hoefde ze niet zo vaak bij te vullen. We hadden allemaal een lekkere biefstuk besteld, Ton en ik met groene bonen.(sperzieboontjes) Het was inmiddels toch al wat later dus zijn we maar teruggereden naar de villa. De laatste dingen nog ingepakt en nog even op de computer om alvast weer een stuk van het verslag te schrijven. Had ik ineens internet. Heel de week was er wel een onbeveiligd netwerk maar het signaal was te zwak. Nu ineens was ik op msn. Wel balen zo de laatste avond. Nog wat laatste dingetjes bijgewerkt en toen maar naar bed. Morgen weer op tijd op want we moeten de sleutel nog wegbrengen en willen onderweg nog ergens ontbijten.

woensdag 6 augustus 2008

Dinsdag 5 augustus 2008

Dinsdag 5 augustus 2008

Zoals gisteren al verteld zouden we vandaag naar de Hollywood Studio’s gaan. Je hebt hier ook nog de Universal Studio’s maar omdat we kaartjes voor alle Disneyparken hebben was het vanzelfsprekend dat we dit park zouden nemen. Evenals de andere parken ging dit park ook om 9 uur open en we wilden weer om kwart voor 9 op het parkeerterrein zijn. Dit lukte gelukkig en om 9 uur waren we binnen in het park. Er is sinds kort een nieuwe attractie Toy Story en we besloten om daar eerst fastpassen voor te halen. Dat hadden meer mensen bedacht want we mochten pas tussen half 12 en half 1 terugkomen. Er stond nu echter al een rij met een wachttijd van een half uur. Die tijd konden wij dus wel anders gebruiken. Nu we toch aan deze kant van het park waren hebben we de The voyage of a little Mermaid maar gedaan. Dat is een musical over de kleine zeemeermin. Hierna hebben we The Great Movie Ride maar gedaan. Dit is een ritje in een karretje (zeg maar kar) waardoor je door allerlei filmsets van bestaande films rijdt. Er doen levende acteurs in mee en ook de chauffeur van de trein speelt mee. Je komt in een cowboyfilm terecht, er wordt geschoten en zogenaamd wordt de trein gegijzeld. Wel leuk opgezet en ontzettend mooi gemaakt.Maar dat vind ik van alle Disneyparken. Wat dat betreft vind ik dat de Efteling veel van Disney heeft afgekeken. Veel attracties lijken op die van Disney en ook de pins hebben ze bij de Efteling ingevoerd. Ook de Efteling vind ik een mooi park maar Disney blijft toch favoriet. Mede door de vrolijke disneyfiguren en hoe alles in elkaar is gezet. Na de spannende rit zijn we een kijkje gaan nemen achter de schermen van de film in de Studio Backlot tour. In eerste instantie kom je bij een filmset en laat men zien hoe dingen in een film worden opgenomen. De special effects eigenlijk. Na door een opslagplaats van filmattributen te hebben gelopen staat er een treintje klaar voor een ronde langs verschillende filmsets en attributen zoals de vliegtuigen gebruikt in de film Pearl Harbour. Tijdens de rit werden we opgeschrikt door een aardbeving waarbij een truck in brand vliegt en er liters water naar beneden komen vallen. De mensen aan de rechterkant konden een beetje nat worden maar dat was nog niks bij degene die aan de linkerkant zaten. En wie zat er links? Inderdaad. Maar gelukkig viel het mee. Buitengekomen was de terugkomtijd voor Toy Story ingegaan wat niet alleen inhield dat we deze attractie konden gaan doen maar ook dat we weer nieuwe fastpassen konden halen. Dat deden we maar gelijk voor de Lights, Motors en Action show. Deze begon om kwart voor drie en nu hoefden we pas rond kwart over twee terug te zijn. Onderweg naar Toy Story hebben we nog wat foto’s gemaakt met de figuren van Monsters en Co en de Muppets Vision 3D show gedaan. Dit is een 3-D film met de muppets. Ook erg leuk en komisch (is dat hetzelfde?) . Het was nog steeds heel druk bij Toy Story maar gelukkig mochten wij doorlopen via de fastpasingang. Wow wat een attractie, echt supergaaf. Je zit met vier personen (twee aan twee) in een karretje en hebt een geweer waarmee je van alles moet zien te raken. Dit allemaal in 3-D. Je krijgt dan ook zo’n 3-D brilletje op. Ik kan nu ook wel snappen waarom er zo’n lange rij staat. Inmiddels was het tijd voor de inwendige mens en de kinderen wilden popcorn. Na ook nog wat gedronken te hebben zijn we in een tour gegaan over het leven van Walt Disney en het ontstaan van Disneyworld. Dit was toch ook wel leuk om te zien. Er stonden allerlei maquettes van attracties binnen Disney. Ondertussen was het langzamerhand tijd geworden om terug te gaan naar de stuntshow. Onderweg nog even door Honey, I shrunk the kids gelopen. Dit is een speelplaats waar alles heel groot is en waar je dus zelf heel klein lijkt. Er staat een hele grote mier en ook de planten zijn reusachtig groot. Na hier nog wat foto’s te hebben gemaakt gingen we in de rij voor de stuntshow. Met de fastpass heb je een speciale ingang en mag je als eerste in het theater. De show was heel leuk want men liet weer zien hoe een en ander werd opgenomen. De stunts lijken ook niet altijd wat het is want bij het achteruit rijden met een auto, zit er dus stiekum iemand aan de andere kant van de auto. Op deze manier rijdt hij dus gewoon vooruit. Het zag er in ieder geval allemaal wel spectaculair uit en tijdens de show werd ook steeds getoond hoe dat er dan in de film uitzag. Om 4 uur zou de stuntshow van Indiana Jones weer beginnen dus haastten we ons naar de andere kant van het park. Nadat we even in de rij hadden gestaan (ik heb ondertussen wat te drinken gehaald) kwam men vertellen dat de zitplaatsen op waren en dat er alleen nog maar staanplaatsen waren. Nou daar hadden we dus geen zin in. De volgende show begon om kwart over 5 dus namen we voor de zekerheid maar weer fastpassen. Ik had echter om 17.20 uur een reservering staan bij het restaurant Hollywood and vine. Dan maar even vragen of we daar wat later terecht konden. Dat bleek geen probleem dus konden we deze show toch nog zien. Wachtend op de volgende show hebben we wat winkeltjes gekeken en wat rondgelopen. We hadden zo ongeveer alles wel een beetje gedaan. Ton wilde nog wel in de Tower of Terror of in de rollercoaster maar de wachttijd was te lang. Toen we in de rij stonden voor Indiana Jones raakten we in gesprek met een Nederlandse moeder en dochter die samen op vakantie waren. Ze waren pas sinds zaterdag hier en sliepen in hetzelfde hotel waar wij de eerste nacht hadden gelogeerd. Ik heb ze wat voorzien van wat adressen van restaurants maar ze wilden ook nog graag naar de Wal Mart. Toen ze hoorden dat we daar nog naar toe gingen wilden ze graag achter ons aanrijden. Ook had in nog kaartjes voor Seaworld die ze evt. nog wel konden gebruiken alleen lagen die in de villa. We spraken af om na ons bezoek aan de studio’s even langs hun hotel te rijden zodat ze achter ons aan konden rijden naar de Wal Mart en naar onze villa. Wij hadden echter gereserveerd om in het park te eten en zouden eerst nog naar Fantasmic gaan. Inmiddels was de show begonnen. Een leuke stuntshow naar de scenes van Indiana Jones met wat leuke stunts. Na de show werden we verwacht bij het restaurant. Dit was een buffet en als je hier kwam eten kreeg je gelijk vouchers voor de Fantasmic show zodat je gereserveerde plaatsen had. Je hoefde dan niet zo vroeg te komen. Ton vond het eten wel goed maar buiten de toetjes vond ik het toch niet zoveel. Vooral voor de kinderen was er weinig. Alleen kipnuggets en niet eens frites. Maar goed we hadden onze buik weer vol en konden er weer even tegen. Ook hier weer gratis refills van de drankjes. Na het eten hebben we nog wat rondgelopen en gekeken of de wachttijd ondertussen wat minder was geworden maar dat bleek niet het geval. Dan maar op tijd naar de show. Deze zou om negen uur beginnen en we waren er al om 5 over 8. We hadden in ieder geval goede plaatsen. Het was alleen gaan onweren en er werd afgeroepen dat de show weleens uitgesteld of afgelast kon worden. Dat hadden wij natuurlijk weer. Maar het bleef droog en ook het onweer werd minder dus om negen begon het spektakel. Het was een heel groot en mooi decor dus we verwachten er wel wat van. Het begon gelijk spectaculair met vuurwerk en mooie waterfonteinen. Nu begint het dacht ik. Maar helaas. Na vijf minuten riepen ze af: dit was fantasmic en we wensen u nog een fijne avond. Iedereen bleef in eerste instantie zitten wachten op het vervolg van de show. Maar er kwam dus niks meer. Bijna 1 uur zitten wachten op een showtje van 5 minuten. Dat viel dus wel even tegen. Het was mooi, toegegeven maar was dit het nu? Konden we in ieder geval op tijd weg want we moesten nog langs de Wal Mart. Bij het Comfort Inn de twee dames opgepikt en door naar de Wal Mart. Er bleek er een bij hun om de hoek te zitten. Na daar nog het een en ander te hebben gekocht, wat laatste souvenirs, door naar de villa. Nog even geholpen met het instellen van de tomtom die ze gekocht hadden, nog wat gedronken en vlug naar bed. Het was inmiddels 1 uur. Morgen nog een keer naar Magic Kingdom dus toch weer vroeg op. Wordt een kort nachtje. Maar het was weer een hele leuke dag en ik vind de studio’s toch ook één van de leukere parken.

Maandag 4 augustus 2008

Vandaag konden we wat uitslapen want we hadden besloten om het deze dag wat rustig aan te doen. Eigenlijk wilden we naar kennedy Space Center of naar een waterpark. In het Kennedy Space Center hadden de kinderen echter niet zoveel zin en aangezien het de dagen ervoor zo geregend had durfde ik ook niet goed naar een waterpark te gaan. De entreeprijs is fors en als je dan rond een uur of 1 verrast wordt door een regenbui van een uur of anderhalf is dat zonde van het geld. Bovendien zouden we dan ook weer heel vroeg opmoeten want als je daar niet op tijd bent is het park vol en kom je voor niets. Dus besloten we het vandaag maar rustig aan te doen en een beetje bijkomen van de afgelopen weken. Joost was toch al om 8 uur wakker maar ging beneden computeren. Internet hadden we nog steeds niet maar hij wilde graag foto’s op zijn ipod zetten. Ik zelf heb nog even lekker liggen lezen en ben om negen uur opgestaan. Bart lag nog lekker te slapen met zijn Mickey en natuurlijk Pardoes. Joost was inmiddels het zwembad al ingedoken. Ik wilde zelf vandaag ook nog even zonnen en zwemmen want dat was er nog niet van gekomen. Even relaxen vandaag. Rond tien uur werd Bart ook wakker en dook ook gelijk het zwembad in. Ze hadden de avond ervoor een levende Shamu show ingestudeerd waar nog voor geoefend moest worden. Ik moest dienen als publiek. Ton ging ondertussen wat boodschappen doen bij de Publix. Was die ook even onder de pannen. De show werd opgevoerd, ze hadden allerlei kunstjes ingestuurd en uiteraard kon je net als bij de echter Shamushow goed nat worden. Het tweede deel van de show heb ik niet meer gezien want na de ingelaste pauze kregen de heren het met elkaar aan de stok en was de show afgelopen. Rond een uur of 1 besloten we maar naar de Prime outlet te gaan. Deze had ik al bij mijn favorieten staan in de Tomtom en het bleek niet zover van ons vandaan te zijn. Het parkeren bleek nog een probleem want het parkeerterrein stond bomvol. Na toch een plekje gevonden te hebben begonnen we uiteraard bij de Nike Factory. Joost vond geen schoenen meer naar zijn zin maar Bart kocht nog wat zweetbandjes en een Nike tasje die hij in Nederland ook al graag wilde hebben. Na wat rondgekeken te hebben, nog wat parfum te hebben gekocht vertrokken we maar weer. We zijn niet zo van die merkmensen en het was ook heel warm om rond te lopen. Dan maar op naar Downtown Disney wat ik ook nog graag wilde zien. Dit bleek ook niet zo ver en na geparkeerd te hebben liepen we zo een hele grote disney winkel binnen. Hier verkopen ze echt alles van Disney. Onvoorstelbaar wat ze daar allemaal hebben. Er is ook nog een kerstwinkel waar ik natuurlijk ook nog even graag naar toe wilde. Echter die vond ik een beetje tegenvallen. De paar leuke dingen die ze hadden waren natuurlijk ook erg duur. Er was ook een hele grote legowinkel en waar ook diverse creaties van lego stonden. Dit was ook al een attractie. De lego is hier ook een stuk goedkoper vooral natuurlijk door de lage stand van de dollar. Maar de heren konden de verleiding toch weerstaan want ze wilden nog even verder kijken. Er is ook een gedeelte wat Pleasure island heet en waar allerlei restaurantjes en café’s zijn gevestigd. Die gaan ’s avonds open en dan moet je ook entree betalen. Even later kwamen we bij een grote muziekwinkel. Bart kocht hier een spel voor de playstation 3 en Joost een spel voor zijn psp. Ook dat is hier door de lage dollarkoers een stuk goedkoper als in Nederland. Na nog wat rondgelopen te hebben zijn we maar richting auto gegaan. We wilden ergens gaan eten maar Bart moest natuurlijk eerst zijn curry hebben en die stond dus nog thuis. Dan toch maar eerst langs huis. We hadden de plannen om bij de Golden Coral te gaan eten want daar hebben ze een buffet en dat vinden de kinderen het lekkerst. Kunnen ze gelijk eten en kiezen wat ze zelf willen. Maar ja als we eerst naar huis moeten voor de curry en dan weer een eind rijden om te eten daar hadden we eigenlijk niet zoveel zin meer in. Hier is echt alles ver. De Publix supermarkt ligt hier om de hoek maar is toch al gauw een 2 kilometer verderop. Vlakbij ons huis waren wel enkele andere restaurantjes dus daar maar eens gaan kijken. Het werd TGI Friday’s. Wat we kregen was wel goed maar karig. Vooral als je dan de rekening bekijkt. Maar goed vergeleken met wat we in Nederland af moeten rekenen is het nog weinig. Het is hier ook de gewoonte om een fooi te geven van 15 tot 20%. Af en toe is het inbegrepen maar over het algemeen niet. Je bent het niet verplicht te geven maar ze rekenen er wel op. Misschien heb ik dit trouwens al eerder verteld ik weet het niet precies meer (ik word ook al een dagje ouder en heb af en toe ook last van Alzheimer Light). De kinderen hadden in ieder geval een lekkere biefstuk en hadden goed gegeten. Na het eten zijn we maar naar huis gegaan want dan konden de kinderen ook een beetje op tijd naar bed. We wilden eigenlijk nog naar de Wal Mart maar ook die is hier nog wel een eindje vandaan en ik had het eigenlijk wel een beetje gehad met al dat rijden. Nog wat foto’s op de laptop gezet en alvast het verslag geschreven zodat ik het later zo kon plaatsen. Morgen naar de Hollywood studio’s dus weer vroeg op. We hebben in de andere parken gemerkt dat het toch wel goed werkt als je een beetje op tijd er bent. Eer dat de grote massa komt hebben wij al een aantal attracties gedaan. Je moet er iets voor over hebben.

Zondag 3 augustus 2008

Opnieuw vroeg uit de veren vandaag want we zouden naar Animal Kingdom gaan. De kinderen lagen nog lekker te slapen. Het zijn vermoeiende dagen en het is toch iedere dag vroeg opstaan. Rond half 8 heb ik ze maar wakker gemaakt zodat we ook vandaag weer op tijd in Animal Kingdom konden zijn. Na aangekleed en gegeten te hebben vertrokken we richting Disney en kwamen er om kwart voor 9 al aan. Mooi op tijd dus. Even opschrijven waar we geparkeerd stonden en door naar de ingang. Het park gaat pas om 9 uur open maar eer dat we er waren hoefden we niet lang meer te wachten. Volgens Mike moest een van ons een fastpass voor de safari gaan halen en de rest alvast naar Dinoland maar Joost wilde met mij mee. Dan maar met zijn allen naar Afrika om een fastpass te halen voor de Kilomanjari Safari. Er stond inmiddels al een aardige rij maar wij mochten met de fastpass vanaf 5 over half 10 weer terug komen. Ondertussen hebben we de pangani trail maar gedaan. Dat is een wandeling langs de dieren die je tijdens de safari niet tegenkomt. Tegen dat we hier uitkwamen konden we al naar de safari. Je gaat hier met een grote jeep door een park waar allerlei wilde dieren zitten. Je komt langs olifanten, giraffen, neushoorns, struisvogels en nog allerlei andere wilde dieren. Op een gegeven moment kom je op een brug en is het net of je naar beneden gaat storten maar er gebeurt natuurlijk niks. Wel leuk en weer heel mooi aangelegd. We wilden naar de andere kant van het park dus namen we de wildlife express train. We stapten uit bij het Conservation Station. Hier kun je wat leren over allerlei dieren een ook konden de kinderen met Japie Krekel en Rafiki op de foto. Die hadden we nl. nog niet gezien. Buiten gekomen bleek dat we vanaf hier niet verder konden en de trein weer terug moesten nemen naar Afrika. Daar aangekomen besloten we maar naar de show Festival van de Lion King gegaan. Dit is een spectaculaire show met muziek, dans, acrobatiek en zang uit de gelijknamige film de Lion King. Echt mooi. Je kunt er wel foto’s van maken maar het komt toch niet over zoals je het zelf meemaakt. Buitengekomen konden er weer foto’s gemaakt worden met de disneyfiguren. Mickey en Minnie waren er maar die hadden we in Epcot al op de foto gezet. Katrien Duck nog niet dus maar even in de rij voor een foto. Na nog wat winkeltjes gekeken te hebben kwamen we aan in Discovery Island. Hier deden we de 3D show It’s tough to be a bug. Ook weer schitterend gemaakt. Deze attractie ligt in de Tree of life het herkenningspunt van Animal Kingdom. Dit is een boom met daarin beeldhouwwerken van 325 verschillende diersoorten. Als ik het goed onthouden heb is er door 13 personen anderhalf jaar aan gewerkt. Onderweg naar Azië hebben we nog een lekker ijsje gegeten. In Azië ligt de Maharajah jungle trek. Een wandeling langs ruïnes van een oud paleis waar je onder andere tijgers, vleermuizen, varanen en andere exotische dieren tegenkwam. Ton wilde Expedition Everest wel doen maar er was een lange wachttijd. Dit is een soort achtbaan waarbij je in een trein door een berg gaat. Vanuit Azië zijn we maar naar Dinoland gelopen waar we volgens Mike dus eigenlijk hadden moeten beginnen. Het was er dan ook erg druk. Het is een groot plein met daar de primeval whirl, een soort van crazy Mouse. Deze attractie en ook Dinosaur hebben we maar overgeslagen. We zijn niet van die helden vandaar. Intussen hadden we weer dorst gekregen (het is hier heel warm en dus dorstig weer) en zijn we maar even gaan zitten om iets te drinken. Dat moest wel snel want om kwart over 3 zou de musical Finding Nemo beginnen en die wilden we graag zien. Dus maar bekers mee en in de rij opgedronken. We werden tijdens het wachten vermaakt met wat vrolijke muziek. We hoefden gelukkig niet lang te wachten voor we het zeer grote theater in mochten. De musical was heel mooi maar duurde wel een beetje lang vooral omdat de kinderen niet precies verstaan wat er gezegd wordt. Deze show was ook wel weer heel mooi in elkaar gezet met veel spektakel. Deze show duurde bijna drie kwartier en om vier uur zou de parade beginnen die we ook nog wel even wilden kijken. We zochten een mooi plekje op waar wat bankjes stonden en we het goed konden zien. Ondertussen dat wij stonden te wachten gingen Joost en Bart nog in de winkeltjes kijken. Joost had ergens een Japie krekel gezien die hij graag wilde hebben en aan Bart hadden we beloofd dat hij vandaag een knuffel van zijn geld mocht kopen. Helemaal blij kwamen ze terug want net in deze winkel hadden ze Japie Krekel. We hadden namelijk alle winkeltjes van het park gehad en slechts op 1 plaats hadden we Japie Krekel gezien. Eerst maar de parade kijken. Deze was in ieder geval een stuk langer als die we in Magic Kingdom hadden gezien. Vrolijke muziek en natuurlijk diverse disneyfiguren in mooie praalwagens. Na de parade moesten we dus eerst te veld voor de knuffels. Joost nam zijn Japie Krekel en Bart ging voor Mickey met het tenue van 2008. Een herinnering van welk jaar we in Disney zijn geweest. Allebei blij met hun knuffels besloten we maar naar de uitgang te lopen zodat we vandaag een beetje op tijd thuis zouden zijn. De kinderen wilden weer graag gaan eten bij de Golden Coral want dat is toch hun favoriet. Echter we moesten eerst naar huis om de curry te halen. Thuis nog even gezeten en toen maar op naar de Golden Coral. Dit is een buffetrestaurant waar ze hele lekkere biefstuk hebben volgens Bart. De kok hebben we inmiddels ook al een aantal woorden Nederlands geleerd. Ook hebben ze hier lekkere salades en vooral lekkere toetjes. Drinken wordt gratis bijgevuld. Thuisgekomen heb ik nog even de was gestreken want dan hoefde ik dat thuis niet meer te doen. Nog even tv gekeken en deze keer op tijd naar bed. Morgen zwemmen in onze villa en we willen wat gaan winkelen in de outlets.

maandag 4 augustus 2008

Zaterdag 2 augustus 2008

Ook vandaag moesten we op tijd uit bed want we gingen vandaag naar Epcot. Ook een park van Disney. We wilden er voor de opening zijn dus vroeg uit de veren. Dit keer ging alles wat vlotter als gisteren en om kwart voor negen stonden we al bij de ingang van Epcot. De blikvanger van dit park is een grote bol waar Space Ship Earth in is gevestigd. Een attractie waar je in karretjes helemaal naar de top van de bol gaat door een decor van vroeger tot nu. Tot het park om negen uur zou opengaan werden we bezig gehouden door wat disneyfiguren. 10 Seconden voordat het negen uur was werd er afgeteld van 10 tot 0. Volgens Mike moesten we eerst naar Soarin. Bart zag echter de disneyfiguren naar binnen gaan en wilde heel graag met hen op de foto. Op zich was dat wel leuk want nu hadden we er al een heleboel en het was er niet druk. Gisteren hebben we daar de tijd niet voor genomen omdat we toch nog terug zouden komen in Magic Kingdom. Toen toch maar op naar Soarin. Joost wist niet precies wat het inhield en vond het eng. Ook ik was niet helemaal blij want er stond dat mensen met hoogtevrees er niet in moesten gaan. Ik durf nog niet uit een diep bord te eten dus had ik ook schrik. Maar de vriendelijke castmember stelde ons gerust en zou ons uitleggen en laten zien wat er ging gebeuren. Ook mochten we op de laagste rij zitten. Het is een attractie waarbij je in stoelen zit en omhoog gaat net als een vliegtuig. Je hangt dan voor een scherm waarbij een film wordt gedraaid. Het is dan net of je zelf vliegt. Je ruikt de sinaasappelbomen en de zee en je vliegt zelfs over disney. De castmember liet ons precies zien wat er ging gebeuren maar Joost durfde niet. Ik had het wel willen proberen maar ben maar met Joost naar buiten gegaan. Ton en Bart gingen samen.
Toen ze buiten kwamen waren ze allebei helemaal enthousiast. Geweldig vonden ze het en helemaal niet eng. We hebben voor de zekerheid maar fastpassen genomen zodat we evt. nog een keer zouden kunnen gaan. Hierna hebben we living with the land gedaan. Je gaat dan met een bootje langs allerlei dingen wat met het land te maken heeft. Vissen, het verbouwen van groente en fruit enz. Voordat we teruggingen naar Soarin hebben we Journey to imagination nog gedaan. Een attractie over verbeelding. Terwijl we deze attracties hadden gedaan was het alweer tijd om nog een keer Soarin te doen. Joost durfde nog steeds niet dus Ton en Bart gingen weer samen. Ondertussen hebben Joost en ik nog wat rondgekeken en zijn wat gaan drinken. Joost een lekker croissantje erbij en ik een stukje aardbeientaart. Gebak had ik hier nog niet op dus dat mocht wel een keertje. Nadat Ton en Bart weer terug waren en ook zij wat hadden gedronken gingen we verder naar Finding Nemo. Ook hier ga je met een karretje door een decor, dit keer van Finding Nemo. Honey I shrunk the audience is een 3D voorstelling naar de gelijknamige film. Dit is echt heel leuk gemaakt. Het komt er op neer dat een uitvinder per ongeluk het publiek heel klein heeft gemaakt. De mensen op het scherm lijken dan inderdaad heel erg groot. Toen we zowat de meeste attracties in Future showworld hadden gehad zijn we naar World Showcase gelopen. Dit is een gedeelte waar een aantal landen van de wereld een soort van presentatie geven. We begonnen bij Mexico. Er was een soort bazar met een Mexicaans restaurant en een attractie waarbij je met een bootje rondging. Na een beetje te hebben rondgekeken kwamen we aan in Noorwegen. Hier staan Noorse huisjes en je kon er met een boot door Noorwegen. Onderweg is het net of je achteruit bij een waterval naar beneden valt maar dat viel gelukkig mee. Vanuit Noorwegen loop je zo China binnen. En je waant je er echt. Alles is nagemaakt. Hier hebben Ton en Joost maar wat Chinees gegeten en we hebben wat gedronken. Verder was er alleen een voorstelling waar we maar niet in zijn gegaan. Na China kwam Duitsland, Hier kon je echte braadworsten met zuurkool krijgen, er was een wijnkelder en natuurlijk een winkeltje met echte Duitse artikelen. Na hier even gekeken te hebben kwamen we aan in Italië. Hier lagen gondeltjes wat een beetje aan Venetië doet denken. In Amerika was een show over het ontstaan van Amerika. Die duurde erg lang maar was wel mooi gemaakt. Ik heb echter het einde niet gezien want ik moest vlug het theater uitrennen voor een sanitaire stop. Gelukkig net op tijd. Na Amerika kwam Japan en Marokko. Hier zijn ook weer de landen nagemaakt. In Frankrijk stond de Eifeltoren en er was een Frans restaurant en een patisserie waar je Croissantjes en andere lekkernijen kon krijgen. Buiten werden nog wat acts opgevoerd. Verder was er alleen een film die we ook maar hebben overgeslagen. Het is mooi om dit allemaal te zien want ze hebben het allemaal precies nagemaakt. Ook de producten die verkrijgbaar zijn, zijn van het land zelf. Als laatste kwamen we nog in Engeland en Canada. Nadat we alle landen hadden gehad zijn we teruggelopen naar Future World. We wilden hier nog wat attracties doen. Eerst maar in Space Ship Earth. Het leek of er een hele lange rij stond en we lang moesten wachten maar gelukkig was dit maar tien minuten. Ton wilde nog in Testtrack, dat is een attractie waarbij je auto uit moet testen. Er was een half uurtje wachttijd en ondertussen zijn Bart, Joost en ik rond gaan kijken bij de auto’s die stonden opgesteld. Ik heb gelijk maar een Pontiac G6 convertible (cabrio) besteld. Wow wat een bak. Hier rijden ze trouwens allemaal in grote auto’s. Je kijkt je ogen uit. Ik heb geloof ik 1 Toyota Aygo gezien. Nadat we zo ongeveer alles wel hadden gedaan zijn we maar terug gelopen naar de auto. We hadden in het park al wat gegeten dus daar hoefden we ons dit keer geen zorgen meer over te maken. Nog wat boodschappen gedaan bij de Publix en toen naar huis. We wilden op tijd naar bed want we waren toch wel heel moe van al die lange dagen. Echter toen we thuiskwamen deed de airco het weer niet. Het was heet in huis. Weer gebeld en een boodschap achtergelaten. Even later werd er teruggebeld en ze zouden vanavond nog langs komen. De buurman had ook al even gekeken en had ontdekt dat de leiding helemaal bevroren was. Rond half 10 kwam de monteur. Hij heeft het wel kunnen maken maar hij ging pas na 12 uur weg. Daar ging dan ons plan om een beetje op tijd te bed te gaan. Maar goed we hadden weer airco en konden hopelijk vannacht weer goed slapen.

Vrijdag 1 augustus 2008

Volgens Tourgide Mike moesten we vroeg in Magic Kingdom zijn dus zijn we maar vroeg opgestaan. Niks ongewoons hier inmiddels. Hopelijk wordt het vandaag een minder trubbelige dag als de afgelopen twee dagen. De batterijen waren opgeladen, nieuw kaartje paraat en we vertrokken een kwartier later als gepland op naar Magic Kingdom. We kwamen er echter al voor negen uur aan dus konden vrij vooraan parkeren. Dit keer ook maar goed het nummer van het vak onthouden en opgeschreven waar we stonden. Pluto 14. De monorail genomen naar de ingang van het park en ook hier had ik al kaartjes voor dus ook hier konden we zo naar binnen. Het was nog vrij vroeg en volgens Mike moesten we eerst naar Fantasyland. Daar aangekomen konden we zo in Peter Pan (Droomvlucht), It’s a small World (carnavalfestival), Sneeuwitje, Micky’s PhilharMagic, Mad tea party (monsieur Cannibale) en Winnie the pooh. We hadden ook een button gehaald met daarop 1e bezoek. Je wordt dan door de medewerkers aangesproken met happy First visit. Wel leuk. Toen we echter bij Winnie the pooh buiten kwamen kregen we ineens iets in onze handen gestopt. Congratulations zeiden ze. Wat bleek we hadden een dreamfastpass gekregen. Dit houdt in dat je de hele dag in de attracties waar een fastpass verkrijgbaar is, bij een speciale ingang naar binnen kunt en zo door kunt lopen. Normaal gesproken haal je deze fastpass zelf van te voren en kun je na een uur of langer terugkomen naar de speciale ingang. Wij konden dus nu de hele dag bij deze attracties zo naar binnen. Ideaal dus. Hadden we toch nog een beetje geluk. Het was nog geen 11 uur en we hadden heel fantasyland al gedaan. Volgens Mike moesten we nu het treintje nemen naar Adventureland voor Pirates of the Carribean. Hier konden we dus al gelijk gebruik maken van onze fastpass. Hetzelfde met de Jungle cruise. Dit was dus echt mazzel dat we deze passen hadden gekregen. Ton wilde met Bart in Splash mountain maar op het laatst haakte Bart toch af. Ondertussen vielen er al weer druppels en binnen no time goot het er weer uit. Maar even geschuild en de jongens hun poncho’s aangedaan die we in Sea World hadden gekocht. Even later werd het toch wat minder en konden we weer verder met de trein naar Tomorrowland. We stapten uit bij Mickey’s toontown fair en aangezien het weer regende zijn we hier maar de huisjes van Mickey en Minnie Mouse gaan bekijken. De jongens wilden heel graag in Indy Speedway, een soort van raceauto’s, dus gingen we daar maar heen. We hadden al een groot gedeelte van het park gedaan en volgens Mike zou het ’s avonds weer een drukke avond worden dus hadden we al de planning gemaakt om vandaag niet heel de dag en avond te blijven maar op woensdag terug te gaan voor een tweede dag in Magic Kingdom. Ton wilde ook nog graag naar de Hall of Presidenst dus weer op naar Liberty Square. Het was ondertussen bijna drie uur de tijd waarop de parade zou beginnen. Maar een plekje gezocht waar we het een beetje goed konden zien. Even later kwam echter de mededeling dat door de regenachtige dag de parade was uitgesteld, Voor hoelang kon niemand zeggen. We stonden vlakbij Country Bear Jamboree dus gingen we daar maar eerst naar binnen. Terwijl we wachtten op de volgende show, begon intussen weer de parade. Dit was een speciale parade voor een regenachtige dag dus erg kort. Maar goed we hadden hier ook een graantje van meegepikt. Voor Buzz lightyear hadden we ook fastpassen dus ook hier konden we weer zo doorlopen. Dit is een attractie waarbij in een karretje zit, moet schieten en daarbij zoveel mogelijk punten moet zien te halen. Erg mooi gemaakt ook weer. Na Buzz lightyear wilde Ton nog graag in Space mountain. Ook hiervoor hadden we een fastpass dus kon hij gauw alleen gaan. Ondertussen namen de kinderen en ik nog maar iets te drinken en te knabbelen. Ook voor Stitch’s great escape hadden we fastpasses maar toen we uiteindelijk aan de beurt waren zag Joost de attractie en durfde hij niet meer. Exit dus. Inmiddels was het ruim 4 uur en we besloten om langzaam aan richting uitgang te lopen. Het werd nu inderdaad wel heel druk. Bij het kasteel aangekomen begon net de show Mickeys dream come true. Een show met alle disneyfiguren die we ook maar gelijk even mee pikten. Na nog even door Mainstreet gewandeld te hebben zagen we gelijk de ceremonie van de vlag. Het volkslied werd gespeeld, de vlag werd neergehaald en plechtig opgevouwen. Echt een officiële ceremonie. Voor de Amerikanen allemaal heel erg belangrijk. We namen de monorail en konden dit keer gelijk de auto vinden. Terug naar de villa om even wat op te frissen en daarna wilden we gaan eten bij Ponderosa. Daar aangekomen stond er echter een flinke rij en hadden we geen zin om daarin te gaan staan wachten om af te mogen rekenen en een tafeltje te bemachtigen. Dan maar naar de Golden Coral. Bram weer ingesteld maar ook daar stond een rij niet normaal. Dan maar naar Denny’s. Hier hadden ze gelukkig nog een plaatsje vrij. Het eten smaakte goed maar was niet bijzonder, maar goed we hadden in ieder geval gegeten. We waren allemaal moe van de zeer drukke dag dus wilden we gauw naar huis. Eer dat we thuis waren was het al over tienen. De camera’s doen het nog steeds niet helaas. Dat is het eerste wat we checken als we thuis komen. Nog even wat gedronken en wat tv gekeken en toen maar weer naar bed. Moe van een drukke maar zeer leuke, magical day.

Donderdag 31 juli 2008

Vanmorgen ook weer vroeg opgestaan. Vandaag stond Seaworld op het programma. Eerst maar even kijken of de camera’s het nog deden maar helaas geen van beiden deed iets. De lenzen van het fototoestel (wat ik een week of drie geleden speciaal voor deze reis heb gekocht) zaten vol met water. Ook de videocamera ( 1 ½ maand oud) gaf geen aansluiting. Dit is wel heel erg balen. Ik was zo blij met mijn camera en heb er al mooie foto’s mee kunnen maken. Wat nu? Eerst maar de verzekering gebeld. Gemeld dat we schade hadden aan onze apparatuur maar zij konden niks voor ons betekenen verder. Vervelend maar de schade moet thuis afgewerkt worden. Nu hadden we dus helemaal niks meer. Geen enkele herinnering aan een vakantie die je niet zo vaak in je leven doet. Het fotokaartje was niet beschadigd maar verder foto’s maken of filmen was dus niet meer mogelijk. Toen maar terug gegaan naar Best Buy om een goedkope camera te gaan kopen om toch maar wat foto’s te kunnen maken. Daar bleek dat als je de camera binnen twee weken terug zou brengen je 15% moest laten vallen. Hun kunnen zo’n camera namelijk niet meer voor de zelfde prijs verkopen als de doos open is geweest zeiden ze. Voor ons een optie om de camera enige dagen te gebruiken en hem dan weer terug te brengen. Tegen een huurprijs van 15% dus eigenlijk. De fototas hadden we thuis vergeten dus we hebben er maar gelijk een kaartje bijgekocht anders moesten we eerst weer langs de villa om daar een kaartje te halen. Op naar Seaworld. Toen we daar bijna aangekomen waren kwam Ton erachter dat hij het koffiezetapparaat aan had laten staan. Moesten we dus alsnog terug. Bij het huis aangekomen was de monteur die we inmiddels aan de lijn hadden gekregen, bezig om de airco te maken. Tegelijkertijd verlieten we de villa en inmiddels was het al bijna tien uur toen we bij Seaworld aankwamen. We maakten een foto van de aanduiding waar we geparkeerd stonden want ik was gewaarschuwd dat je anders je auto wel eens niet meer terug zou kunnen vinden. Gauw in het treintje gestapt dat al klaar stond om ons naar de ingang te brengen. Kaartjes voor het parkeren en voor de entree had ik thuis al aangeschaft dus we konden zo naar binnen. Eerst een plattegrond en schema van de shows gehaald. Na even bij de dolfijnen gekeken te hebben gelijk maar naar Believe de show met Shamu de orka. Zo mooi. Alleen al het begin is heel spectaculair. De muziek, dans en video is heel mooi. En wat een beesten. Dat je die dus van alles kunt leren. Shamu zelf kwam pas aan het eind van de show. Ondertussen was het weer eens gaan regenen. Erdoor lopen is geen optie want je bent tot op je huid toe nat. Maar even geschuild bij het onderwaterkijken van de orka’s. Toch wel diep zo’n bassin. Het regende gelukkig iets minder hard dus maar een adresje gaan zoeken waar we iets konden drinken en eten. Binnen was echter geen plaats meer en buiten regende het nog steeds. Een tafel met wat stoelen bij elkaar gezocht en deze maar onder een afdak gezet. Konden we toch droog ons hapje en drankje nuttigen. We hadden een pasje aangeschaft waarmee je hele dag in diverse restaurants kon eten en drinken. Een soort all inclusive in een pretpark. Na enige tijd daar gezeten te hebben toch maar weer verder gegaan naar de zeeleeuwen en ottershow. Ook deze was heel leuk. Voor het begon werden we nog even bezig gehouden door een entertainer. Ook dat was heel erg leuk. Gelukkig zijn deze shows overdekt zodat we in ieder geval droog zaten. Onderweg naar de haaien en roggen toch maar voor mezelf en de jongens een regenponcho aangeschaft. Ik heb hem alleen niet maar aangehad want het werd droog en de zon kwam er weer een beetje door. Seaworld heeft een aantal attracties maar is voornamelijk een waterdierenpark. Het heeft wel, ik geloof de grootste achtbaan genaamd Kraken, ter wereld. Hier hebben we ons maar niet aan gewaagd. Ook Journey to Atlantis konden we niet doen want die was door technische problemen out of order. Dan maar weer op naar de volgende show, dit keer met de dolfijnen. Ook deze was helemaal geweldig. Er wordt hier echt werk van gemaakt. Alles is hier gelijk zo spectaculair. Niet alleen de dolfijnen, maar ook de acrobatiek, de muziek, echt alles. Er kwamen zelfs pappegaaien en een condor in voor. Na nog wat rondgekeken te hebben zijn we nog maar een hapje gaan eten en wat drinken want we wilden op tijd in het theater zijn voor de show van de avond Shamu Rocks. Gedurende deze maanden is Seaworld namelijk langer open en hebben ze ’s avonds een extra show met Shamu. Deze was echt helemaal af. Vooral ook omdat het inmiddels al donker was geworden. De belichting, de muziek echt alles is perfect. Bart wilde nog graag de pinguins zien dus maakten we nog een rondje door het park. Inmiddels was het al laat geworden en besloten we naar huis te gaan en niet meer te wachten op het vuurwerk. Treintje weer genomen en we wisten nog precies waar we stonden. G38-54. Helaas zette het treintje ons net op een ander punt af. Volgens mij stonden we in rij 50 maar we werden een stuk eerder afgezet. Dat werd dus zoeken naar de auto. Hadden we wel een foto gemaakt van het vak maar we wisten niet meer waar hij stond. We hebben het hele parkeerterrein (althans dat gedeelte) wel drie keer gehad. En maar klikken met de afstandsbediening om zo te kunnen horen waar hij stond. Uiteindelijk na een half uur rondlopen (en we waren al zo moe) stond hij dus toch in vak 50 zoals ik al dacht. Wat een ellende. Inmiddels waren ook de batterijen van de camera op. We hadden geen oplaadbare batterijen bij ons en ook geen oplader. Dus nog maar vlug een Wal mart opgezocht om een oplader met batterijen te kopen. Daarna maar vlug naar huis en snel naar bed. Dit was een trubbelige dag waar je er niet te veel van moet meemaken. Hopelijk morgen beter. Morgen naar Magic Kingdom where dreams come true!

Woensdag 30 juli 2008

Ik ben vanmorgen alweer vroeg opgestaan, heb me even aangekleed en ben naar het strandje gelopen om wat foto’s te maken. Lekker rustig zo ’s morgens vroeg. De zon kwam op en er zaten al wat mensen te vissen. De kinderen lagen nog rustig te slapen en ik heb nog even mijn verslag bijgewerkt. Rond kwart voor 8 werden ze wakker en na aangekleed te hebben konden we gaan ontbijten. Dit keer geen buffet maar keuze via een menukaart. Bart en ik kozen voor de pannekoeken en Joost en Ton gingen voor de eieren met bacon. Verder nog een lekker glaasje jus d’orange erbij en een kan koffie. De jus d’orange is hier erg lekker maar water, sprite en spa rood is niet te drinken. Het smaakt allemaal naar chloor. Vandaag stond dus eigenlijk Busch Gardens op het programma maar we wilden ook graag de boottocht met dolfijnen doen. In St. Petersburg zelf ging er echter pas een om half 2 maar in Clearwater beach al om 12 uur. Ik had via het forum gehoord van de Seascreamer en we besloten maar om deze boottocht te gaan doen. Het was ongeveer 3 kwartier rijden naar Clearwater. Onderweg begon het echter te regenen maar tegen dat we in Clearwater aankwamen was het weer stralend weer. Dus auto geparkeerd, kaartjes gekocht en om tien voor 12 moesten we terug zijn bij de boot. Het is er erg mooi aan de haven en we hebben nog wat pelikanen gezien. Na wat rond gelopen te hebben gingen we aan boord van de boot. Het is een van de grootste speedboten te wereld dus dat beloofde wat. Het was erg warm maar toen we eenmaal gingen varen, stond er een lekker windje. Er werd het een en ander verteld over wat we allemaal zagen. Nog even een foto gemaakt van een huis wat drie jaar geleden voor 30 miljoen was gekocht en nu 3 weken geleden voor 10 miljoen was verkocht. Wat een huizen zeg. Toen gingen we op jacht naar dolfijnen. De boot ging hard en ineens daar waren ze. Ze sprongen op de golven van de zee en ik heb er weer een mooie foto van kunnen maken. Zo gaaf om dit mee te maken. Ik was inmiddels in de achterkant van de boot gaan zitten want daar kwamen de dolfijnen tenslotte en kon ik mooie foto’s maken. Alleen degenen die achterin zaten konden wel eens nat worden. Nou dat was nog zacht uitgedrukt. Zeiknat dus. Maar dat mocht de pret niet drukken. Even later werd ik weer nat en dacht dat het van het zeewater kwam. Maar helaas het begon te regenen en niet zo zachtjes ook. Een bui zoals je ze bij ons zelden meemaakt. We waren echt tot op onze huid toe nat. Helemaal doorweekt kwamen we van de boot en het goot nog steeds. Eerst maar even een plek zoeken om te schuilen. Toen het wat minder werd gauw naar de auto gelopen om uit de koffers het een en ander aan kleren bij elkaar te graaien. Echt graaien want je hebt drie koffers en in iedere koffer zit iets. Op het toilet maar gauw ons zelf verkleed en de natte kleren in een plastic tas gedaan. Maar goed we konden nog lachen. Nog wel zou later blijken. In onze droge kleren
( Bart en Joost in hun zwembroek en half in hun pyama) reden we maar verder. We waren van plan nog even in Clearwater rond te lopen maar dat viel nu letterlijk en figuurlijk in het water. Nu wilden we dus zo snel mogelijk naar onze villa. Het was nog ongeveer anderhalf uur naar Orlando. Onderweg begon het echter weer heel hard te regenen. Zo hard dat we maar even aan de kant zijn gegaan tot het wat minder werd. Het is echt onverstelbaar hoe hard het hier kan regenen. Rond half 4 kwamen we bij het welkomstcenter aan waar we onze sleutel van de villa op moesten halen. Er zaten allemaal blauwe vlekken op mijn kleren en ook mijn handtas was helemaal doorweekt. Waarschijnlijk had er iets gelekt. We kregen de sleutel mee en het adres werd Sandbrookdrive 1236 Kissimmee. Bram dus maar weer ingesteld en op zoek naar onze villa. Het was nog een klein half uurtje rijden maar dankzij de tomtom reden we er in één keer naar toe. Vlug de koffers en spullen binnengezet voor een eerste inspectie. Het huis heeft drie (achteraf blijkt vier) flinke slaapkamers, een woonkamer, 2 badkamers en flinke keuken met eethoek en ja… een eigen zwembad. Het bad is niet zo groot maar voor ons met zijn vieren groot genoeg. Echter toen we de camera en het fototoestel uit de doorweekte tas haalde bleken ze beiden niet meer te werken. We hadden ze op de boot zo goed mogelijk beschermd maar tegen zo’n bui is echt niets opgewassen. Dat was dus flink balen. We zijn maar op zoek gegaan naar een fotozaak om even te laten kijken. Misschien kon iemand ons helpen en zeggen wat we moesten doen. We werden bij Supertarget doorgestuurd naar Best Buy, een winkel vol met elektronica maar ook daar konden ze niks voor ons doen. Laten drogen en maar hopen dat het nog goed zou komen. Uiteindelijk gingen we na al de trubbels pas om kwart over 8 eten bij Golden Coral en daarna nog wat boodschappen gedaan bij de Walmart. De airco bleek ook niet te werken en het was vrij warm in huis. We hadden al geprobeerd te bellen maar helaas was het niet gelukt om iemand aan de lijn te krijgen. Morgen maar opnieuw proberen. Moe en teleurgesteld zijn we naar bed gegaan. Morgen maar afwachten of we de camera’s nog kunnen gebruiken. Helaas hebben we ook geen internet in de villa dus afwachten of ik nog ergens op internet kan om mijn verslag bij te werken.

dinsdag 29 juli 2008

Dag 6 Dinsdag 29 juli 2008

Vannacht slecht geslapen doordat de airco steeds aan en weer afsloeg. Ik was dan ook al vroeg op, heb gedoucht en aangekleed en ben in de lobby aan mijn verslag gaan werken. Dat was de avond ervoor niet meer gelukt omdat het signaal op de kamer te zwak was. Ik had ook geen zin meer om naar de lobby te gaan dus moest het wachten tot vanochtend. Terwijl ik daar mee bezig was kwam de rest ook naar beneden en hebben we ontbeten. Het ontbijt was karig maar bij de prijs inbegrepen dus we mogen niet mopperen. Het hotel is weliswaar luxe maar wel saai. We wilden nog even naar de zee om te kijken of we nog dolfijnen zouden zien. Dus zwembroeken aan en op naar de zee. Je kunt hier voor de deur (in dit geval voor de zee) parkeren en dat kost hier ook bijna niks (1 dollar per uur). Dit is overigens de eerste keer dat we voor het parkeren moeten betalen, het is namelijk overal gratis. Wel hebben ze hier tolwegen wat toch ook wel op kan lopen. De kinderen gingen zwemmen in zee, ik ging even zonnen en Ton maakte een wandeling over de pier. Toen hij terug kwam had hij dolfijnen gezien dus ik wilde uiteraard ook even gaan kijken. En inderdaad, een stuk of drie dolfijnen kwamen regelmatig boven. Dit is toch wel een unieke ervaring. De Amerikanen zelf worden er niet warm of koud van want voor hun is het heel gewoon. Wij zien ze alleen maar in het Dolfinarium en ook dat is nog wat anders dan in het wild. Na nog even naar het vissen te hebben gekeken hebben de kinderen zich weer aangekleed en reden we terug naar het hotel. Onderweg keken we nog even onze ogen uit naar de huizen die hier staan. Ongelooflijk zeg. Naples is een hele rijke stad en het ene huis is nog mooier als het andere. Na te hebben uitgecheckt en de spullen weer in de auto te hebben gedaan gingen we verder op naar ons laatst hotel. We wilden onderweg nog even stoppen bij een outletcenter dat op onze route lag. Daar hadden ze een Nikefactory dus daar moesten we natuurlijk als eerste naar toe. Joost kocht een paar Nike airmax schoenen en Bart 2 paar voetbalschoenen en scheenbeschermers. Aangezien Bart ook nog een paar gewonen schoenen nodig had gingen we nog even naar de Adidas winkel. Daar kochten we voor hem 2 paar schoenen en onderweg nog een spijkerbroek. Dit alles voor een prikkie. In Nederland ben je voor 1 paar hetzelfde kwijt als nu voor alles samen zowat. Inkopen dus! Met volle tassen liepen we weer naar de auto om onze route te vervolgen naar het hotel in St. Petersburg. Onderweg nog gestopt bij een Waflehouse om wat te eten. Dit is een eenvoudige gelegenheid maar waar je wel lekker even een hapje kunt eten. Ton en Joost namen 2 spiegeleieren Sunny Side Up, oftewel spiegeleieren, en Bart en ik een lekkere frisse warme wafel. Nog even wat boodschappen gedaan bij de Wal Mart en toen weer verder op naar ons laatste hotel. We kregen onderweg nog een flinke bui regen maar aangezien we in het regenseizoen zitten is dat hier heel normaal. Gelukkig duren deze buien over het algemeen niet lang en bij aankomst in St petersburg scheen dan ook weer volop de zon. Bij binnenkomst in St. Petersburg moesten we weer over een hele hoge brug. Niet zo fijn voor mij weer. Onze kamer lag op de begane grond, aan het zwembad met een terras voor de deur. De auto konden we voor de deur parkeren en onze koffers konden we zo binnenrijden. Erg handig. De kinderen gingen nog even zwemmen en ik kon ondertussen even kijken waar we konden gaan eten en wat we hier konden gaan doen. We besloten om in het restaurant van het hotel te gaan eten. De biefstuk was echter op dus maar gekozen voor een primerib. Dit smaakte wel maar volgende keer toch maar weer een gewone steak. Ton nam zalm en dat smaakte goed. Na het eten wilden we eigenlijk nog even de stad ingaan maar de kinderen maar ze waren moe en wilden liever niet meer weg. Ze hebben nog even in bed gegameboyd en vielen daarna als een blok in slaap. Morgen staat eigenlijk Busch Gardens op het programma maar ik denk dat we dat bewaren voor een andere keer. We willen namelijk een boottocht maken om dolfijnen te zien en kunnen dan op ons gemak naar orlando rijden. We zijn dan op tijd in onze villa.

Dag 5 maandag 28 juli 2008

Vandaag staat er niet zo'n lange rit op het programma dus konden we even rustig aan doen. We konden in het hotel ontbijten dus dat was makkelijk en de kinderen waren weer gratis. Er stond een wafelijzer waarmee je zelf wafels kon bakken. Dat was smullen dus, vooral voor Bart. Die eet hier wonderbaarlijk goed moet ik zeggen. Na het ontbijt zijn we nog even gaan zwemmen. Het is heerlijk rustig aan het zwembad en het water is heerlijk. Genieten dus. Ton is ondertussen scheerschuim gaan kopen, die hij had vergeten in een vorig hotel, gaan tanken en de banden op spanning zetten. Rond een uur of 11 checkten we uit en vervolgden onze weg. Vandaag stond op de weg naar Naples een bezoek aan de Everglades op het programma. W,e hadden een couponboekje met een kortingsbon en besloten daar te stoppen. Hier konden we een ritje maken met een airboat,een tochtje door het park maken en er was nog een show met krokodillen. Joost vond het eigenlijk wel een beetje eng maar we gingen toch met zijn allen op de boot. We kregen wc papier om in onze oren te stoppen tegen het geweld van de airboat. Deze gaat nl. best hard en maakt een hoop lawaai. Onderweg stopte Mike nog om het een en ander te vertellen over dit gebied. Het is een heel groot gebied en er leven heel veel verschillende plant- en diersoorten. Dit is ook het enige gebied ter wereld waar de alligator en de amerikaanse krokodil samen in één gebied leven. Na het ritje konden we door het park lopen en zagen diverse krokodillen en ook hele grote roofvogels. Onderweg zagen we ook nog een sprinkhaan. Mooi om te zien allemaal want dat zien we bij ons niet iedere dag. Na het parkrondje begon er een show met alligators. Een man vertelde het een en ander over de dieren en gaf ze te eten. Ook leuk om een keer mee te maken. Na de show verlieten we het park om door te gaan naar Naples. Onderweg zagen we alligators zomaar langs de kant van de weg. Minimaal 6 hebben we er gezien. Rond half 5 kwamen we in Naples aan en dankzij Bram hadden we het hotel snel gevonden. Wat een chique bedoening! Aan de balie stond een Nederlander die ons hielp met inchecken. De kamer is heel groot en we hebben ook een flinke badkamer, met bad en douche. Luxe weer hoor! Aangezien we onderweg niets tegen waren gekomen waar we wat konden eten gingen we daarvoor maar eerst op pad. Er bleek een Outback steakhouse te zijn dus daar gingen we maar heen. Erg gezellige tent waar we lekker hebben gegeten. Bart, Ton en ik een lekkere steak en Joost had spareribs. De drankjes voor de kinderen waren gratis en ook mijn drankje werd gratis bijgevuld. Aan het eind van de rit moesten we 44 dollar afrekenen. Daar eet je bij ons nog niet alleen voor. Na het eten zijn we naar het strand gereden om nog even te genieten van de zonsondergang. Er is hier een grote pier waar heel veel mensen staan te vissen. Ook worden de vissen daar ter plekke schoongemaakt. We hebben nog even gezellig staan te kletsen met een Engelsman en zijn kinderen die aan het vissen waren. Plotseling zagen we een dolfijn zwemmen. Oh zo gaaf. Nu natuurlijk proberen hem op de foto te krijgen. En yes,yes,yes het is gelukt. Helemaal geweldig! We hebben nog een tijdje genoten van de zonsondergang en de vele soorten vissen die we zagen zwemmen. Opgewonden togen we terug naar het hotel en na een geweldige dag gingen we al om kwart over tien naar bed. Morgen op weg naar ons laatste hotel in St. Petersburg.

zondag 27 juli 2008

Dag 4 Zondag 27 juli 2008

Het slapen gaat al wat beter en de kinderen waren dan ook pas om kwart over 7 wakker. Ik heb de koffers wat gereorganiseerd en de kinderen hebben nog wat gemsnd met opa en wat gehyvt (heet dat zo?). We besloten om in het hotel maar te ontbijten. Ze hadden een buffet dus dat was makkelijk. Alleen weer niet voor Bart. Het brood is hier toch wat anders en ze hadden geen wit brood. Dan maar iets roosteren. Na uiteindelijk de lekkere wentelteefjes geprobeerd te hebben, ging hij toch maar daar voor. Wat een ellende dat eten. Maar goed hij had weer wat binnen en wij hadden allemaal verder lekker ontbeten. Het was vanmorgen nog bewolkt maar wel warm. De kinderen wilden dan ook gelijk gaan zwemmen. Ik heb ook nog wat baantjes getrokken maar helaas kwam de zon maar af en toe door. Om 11 uur verlieten we onze kamer om uit te checken, de koffers in te laden en weer verder te gaan naar de volgende bestemming Key Largo. Nog even downtown gegaan want we wilden toch ook nog even naar het meest zuidelijkste puntje van de Verenigde Staten. Van hieruit is het nog 90 miles naar Cuba. Na wat foto's te hebben gemaakt vertrokken we richting Key Largo. De rit zou volgens Bram zo'n 2 1/2 uur duren. Ton wilde ook een keer rijden dus had ik de mogelijkheid om onderweg wat foto's te maken. Het was zeer bewolkt en het dreigde te gaan regenen. Echter hoe dichter we richting key Largo kwamen hoe lichter het werd. Misschien hadden we toch nog geluk. Inderdaad, aangekomen in Key Largo scheen volop de zon. Het hotel hadden we zo gevonden want we hadden het gisteren al zien liggen op onze route naar Key West. Onze kamer bleek nog niet klaar dus moesten we nog een uurtje wachten. Meteen maar kaartjes gekocht voor een tocht met een glasbodemboot die om 4 uur vertrok en ondertussen maar even een Publix opgezocht om wat boodschapppen te doen. Bij terugkomst was onze kamer klaar en konden we snel onze spullen wegbrengen. Het hotel zag er op het eerste oog goed uit en ook de kamer viel mee. Niet zo luxe als we gisteren gewend waren maar goed genoeg en zeker voor 1 nacht. Om 4 uur vertrokken we met de boot die naast ons hotel lag voor een 2 uur durende tocht op zee. We zouden een drie kwartier varen alvorens we bij het rif aan zouden komen. Ondertussen konden we lekker uitwaaien op het dek. Toen we bij het rif aankwamen konden we allemaal beneden gaan kijken door een glazen bodem. Wel heel mooi om te zien. We zagen allerlei vissen, zelfs barracuda's en ook een zeeschildpad. Vissen die je normaal gesproken in het klein in een aqaurium ziet, kwamen hier zomaar voorbij. Mooie ervaring. Rond 6 uur kwamen we weer terug in het hotel en besloten om hier maar een hapje te eten. De kinderen mochten gratis meeëten(zo krijgen we ons geld helemaal niet op).Ik bestelde een overheerlijke biefstuk en Ton bestelde Snapper, een soort vis die we 's middags hadden zien zwemmen. De kinderen hadden chickenfingers met uit Nederland meegenomen curry. Na het eten hebben we nog even met de serveerster gekletst over het salaris hier in Amerika en de fooien die gebruikelijk zijn. Zij verdien nl. 3 dollar per uur en zijn afhankelijk van de tips die gegeven worden. Gebruikelijk is 18 tot 20 % fooi. Mochten ze ziek worden hebben ze dus maar 3 dollar per uur of te wel 70 dollar in de twee weken. Dan hebben wij het toch niet zo slecht. Verder moeten ze natuurlijk ook sparen voor minder drukke tijden in het seizoen. Volgens haar is 1% van de Amerikanen rijk en de rest heeft het eigenlijk niet zo goed. Geen ziektekostenverzekering, ww of aow.
Na het eten wilden de kinderen nog graag even gaan zwemmen. Het zwembad is tot half 11 open dus dat is geen probleem. Het valt op dat het in de hotels overal zo rustig is in de zwembaden. Je hoeft niet net als in Mallorca te vechten om een bedje of om 6 uur op te staan om een handdoek op een bedje te leggen. Heerlijk. Terwijl Joost en Bart in het zwembad lagen kon ik ondertussen alvast weer even de foto's op mijn computer zetten en verder werken aan het verslag. Nog even gekeken bij de kinderen in het zwembad en na een lekker koel drankje aan de bar naar onze kamer. Weer tevreden na een vermoeiende maar weer een leuke dag in Florida. Morgen gaat de rit naar Naples met een stop in de Everglades. Naples ligt aan de Golf van Mexico terwijl Fort lauderdale aan de kant van de Atlantische oceaan ligt. We gaan er op zoek naar krokodillen en dolfijnen.

zaterdag 26 juli 2008

Dag 3 Zaterdag 26 juli

Ik was vanmorgen al vroeg wakker dus had weer tijd om mijn verslag bij te werken. De rest lag nog lekker te slapen dus kon ik in alle rust even achter de computer. Vandaag staat een lange rit op het programma. Eerst maar eens kijken hoe laat iedereen wakker is. Dat was dus om half 7 dus konden we weer op tijd vertrekken. Joost moest natuurlijk ook nog wat muziek op zijn ipod zetten en Bart wilde nog wat krabbelen op hyves. Rond 8 uur verlieten we onze kamer en zette alvast de koffers in de auto. We wilden nog even op het strand gaan kijken want dat was er de dag ervoor niet van gekomen. Een mooi strand wel, met eigen bedjes van het hotel. Nog wat foto's geknipt met de nieuwe lens en toen maar weer op pad. Onderweg moesten we nog even tanken en op zoek naar een ontbijtgelegenheid. Dat tanken verliep allemaal niet zo soepel want dat werkt anders als bij ons. Nadat een vriendelijke Amerikaan geholpen had werkte het echter nog niet. Er bleek dat je eerst binnen moest gaan betalen. Mocht je teveel hebben betaald dan kreeg je dat later weer terug. Dit is Amerika zei de Amerikaan. Nou inderdaad. Met een volle tank (40 dollar, ongeveer 25 euro) vervolgden we onze route op zoek naar een Denny's. Hierachter is er 1 zei de man van het tankstation, maar dat is al gauw een paar kilometer verderop. Joost, Bart en ik bestelden lekkere pannekoeken en Ton nam gebakken eieren. Je krijgt hier niet 1 pannekoek, maar wel 3. De koffie krijg je gratis bijgeschonken en ook het tweede drankje stond niet op de rekening. Toch wel handig. Na dus lekker gegeten te hebben stelden we Brammetje weer in, dit keer zonder tolwegen, naar onze volgende bestemming in Key West. Dit zou later toch wel een beproeving blijken want deze route ging langs en door Miami. Op zich ging dat wel goed, het was druk maar dat was nog niet het probleem. We namen echter een verkeerde afslag en moesten weer terug de snelweg op. Hier lopen de wegen allemaal boven elkaar dus kwamen we op een weg met een scherpe bocht, huizenhoog. Een achtbaan is er niks bij. Doodeng dus. Maar goed Ton en de kinderen vonden het schtitterend want het uitzicht leek op een televisieserie en playstationspelletjes. Ik heb er helaas niet zoveel van gezien want ik moest natuurlijk goed op de weg letten. Alhoewel ik wel even de neiging heb gehad mijn ogen dicht te doen. Als ik er nog aan denk! Na een lange rit door Miami met honderden stoplichten (tenminste zoveel leken het er wel) gingen we eindelijk richting Keys. De kinderen hebben we even bezig gehouden met het zoeken naar krokodillen. Crossing Crocodils stond er namelijk aangegeven. Echter aan het begin van Keys begon de ellende opnieuw want we moesten een huizenhoge brug over. Maar goed ook dat hebben we overleefd(alleen morgen nog terug). Onderweg nog even gestopt toevallig tegenover het hotel waar we morgen zullen overnachten, om wat te drinken en de benen te strekken. Toen we er bijna waren begon het te regenen. Zul je net zien. We hebben toen eerst maar ingecheckt en zijn naar de kamer gegaan. Wow, wat een luxe. Zelfs badjassen hangen er in de kast. Bij aankomst kregen we ook ieder een speciaal koekje. We lopen vanuit onze kamer zo het terras op naar de bar en naar het zwembad. Aan de bar hebben we maar wat gedronken met een ander Nederlands stel uit Eindhoven. Daar zaten we nog droog en de temperatuur is goed. De kinderen wilden toch even zwemmen en ondertussen kon ik nog even aan mijn verslag werken en opa op de hoogte houden van onze avonturen. Toen de kinderen uitgezwommen waren hebben we ons verkleed en zijn met de shuttlebus naar het centrum gegaan. Het is er heel toeristisch, het lijkt wel op Valkenburg maar dan anders. Winkeltjes, restaurantjes, boten en heel veel straattheater. Vooral op het plein waar de viering van de zonsondergang plaatsvindt. Vuurspuwers, acrobaten, dansers, van alles zie je er en ondertussen gaat de zon onder. Helaas was het erg bewolkt. Toch een paar mooie plaatjes kunnen schieten. Bij Wendy's nog maar wat gegeten want Bart lust niet alles en daar hebben ze frietjes met kipnuggets. We hebben gezellig even rondgelopen want er hangt toch een apart sfeertje. De huizen zien er ook allemaal anders uit. Het lijkt hier wel Amerika in de vroegere jaren. Wel heel gezellig. We wilden nog wat gaan drinken maar de shuttlebus kwam er al aan en die hebben we toen maar gauw genomen. Als afsluitertje hebben we nog wat te drinken genomen op ons eigen terras van onze kamer, 3 meter van de bar met lekkere schommelstoelen. Moe lagen we om kwart over 10 allemaal al weer in bed. Op naar de dag van morgen. Dat wordt een kort ritje dus kunnen we even rustig aan doen.

Dag 2 vrijdag 25 juli 2008

Joost was vanmorgen om 4 uur al wakker. En wij dus ook. We zijn maar opgestaan en hebben de koffers een beetje opgeruimd. We leven deze eerste week uit de koffer dus dat is wel een beetje lastig. Je kunt dan niet gelijk alles vinden. Om zes uur waren we met zijn allen helemaal aangekleed en zijn we naar de receptie gegaan om het verslag bij te werken want op de kamer hebben we geen internet. Om half 7 ging de ontbijtzaal open dus konden we ook al vroeg eten. Het ontbijt stelde niet zoveel voor maar de kinderen hebben toch lekker zitten smullen. Ook Bart heeft maar liefst 3 geroosterde boterhammen op! Na nog wat gefilmd en gefotografeerd te hebben zijn we maar op zoek gegaan naar een Walmart om wat boodschappen te doen. Wat een winkel! Na enig overleg besloten we om vandaag maar niet naar Kennedy Space Center te gaan maar rechtstreeks door te rijden naar Fort Lauderdale. Toch een afstand van zo'n 340 kilometer en een kleine 4 uur rijden. Bart viel al snel in slaap in de auto en ook Joost deed zijn ogen even dicht. Onderweg zijn we gestopt bij een Service plaza om wat te drinken met een stuk(je) real dutch applepie. Klein landje dat Nederland maar in Florida dus wel bekend om zijn appeltaart. In ieder geval goed geregeld zo'n Service plaza en ook in het midden van de weg gelegen zodat je aan beide kanten van de weg er gebruik van kunt maken. Na nog een gesprekje met een aardige Amerikaan vervolgden we onze weg. Rond half 2 kwamen we in het hotel aan en konden gelukkig gelijk naar onze kamer want de kinderen wilden gaan zwemmen. Er was een gezellige bar bij het zwembad waar we ook nog eens het 2e drankje gratis kregen. Even lekker gezwommen en gerelaxt en nog even aan het zwembad mijn mailtjes bekeken en wat berichtjes geplaatst op het forum. Onderweg waren we een Golden Corral restaurant tegengekomen en besloten om daar maar te gaan eten. De kinderen wilden ook nog graag gaan shoppen want Joost wilde een Ipod kopen. Na lekker gegeten te hebben stelden we Bram (Stanley is vervangen door Bram) in om ons de weg te wijzen naar Sawgras Mills. Wow, wat een winkelcentrum. Joost zag al gelijk een elektronicazaak en ging op zoek naar zijn Ipod. Hier ook maar gelijk een nieuwe lens gekocht voor de camera en gingen we op zoek naar schoenen. Wat een winkels zeg. Helaas hadden we te weinig tijd om rustig te kunnen kijken. Straks maar in Orlando dan. Rond tien uur kwamen we aan bij het hotel en kropen we allemaal uitgeteld in Bed. Morgen naar Key West. Een Amerikaans stel heeft ons aangeraden al heel vroeg te vertrekken want ze schijnen er aan de weg bezig te zijn. We zien wel hoe laat iedereen wakker is morgenvroeg.

vrijdag 25 juli 2008

Dag 1 donderdag 24 juli 2008

Vanmorgen om kwart voor zes opgestaan. De kinderen lagen nog heerlijk te slapen ondanks dat ze zo zenuwachtig waren voor de grote reis. Ze sliepen gisteravond om half 11 nog niet. Even gedouched en aangekleed en toen de kinderen maar geroepen. Joost sliep nog en wilde in eerste instantie niet mee. Later toch maar wel. Goed half 7 was Peter al bij ons om ons naar Schiphol te brengen. Nog wat eieren gebakken voor op de broodjes. Bart lust namelijk niet alles dus uit voorzorg maar een broodje en een worstenbroodje mee. Rond zeven uur konden we eindelijk vertrekken. Het was vrij rustig op de weg dus goed half negen waren we al op Schiphol. Nog even de nodige sanitaire stoppen en toen maar naar de balie van United. Deze was al open en we konden al inchecken. Dat had nog wel even in en bij de 2e vlucht van Washington naar Orlando bleek dat we bij de nooduitgang zaten. Aangezien daar alleen volwassenen mogen zitten zouden Joost en Bart naast elkaar moeten zitten. Niet zo'n goed plan! Er waren echter geen andere stoelen meer beschikbaar dus kregen we een gratis upgrade naar Economy Plus. Je hebt dan meer beenruimte en zit vooraan in het vliegtuis. Ideaal dus. Nog even wat winkeltjes gekeken en wat gedronken en om 11 uur mochten we al door de veiligheidscontrole bij de Gate. Om 11.40 boarden en om vijf voor half 1 vlogen we mooi op tijd weg. Joost vond het opstijgen wel een beetje spannend. Het eten was goed aan boord en ook werden we regelmatig voorzien van een drankje en een snack. Bij het landen voelden Bart en ik ons zelf niet zo lekker. Eenmaal in de aankomsthal moest Bart dan ook overgeven. Erg vervelend met een rij van hier tot Tokio voor de immigratie. Er passeerde echter net iemand van immigratie, deze aangesproken en nu mochten we ineens vooraan in de rij. Was het toch nog ergens goed voor. De koffers van de band gehaald, weer een controle en daarna de koffers weer ingeleverd. Bij de douane moest alles uit en bij mij ging het alarm af. Extra controle dus. Later bleek dat dit kwam door de metalen knopen aan mijn broek. Helaas had onze vlucht naar Washington een uur vertraging. Dus ondertussen maar iets gegeten en gedronken bij Wendy's. Om vijf voor 7 stegen we op. Bij aankomst in Orlando gelijk naar Alamo om de auto op te halen. Het was er wel druk maar er werd ons niets aangesmeerd. Ze vroeg nog wel even of de auto wel groot genoeg zou zijn maar verder niets. In de parkeergarage gezocht naar een mooie auto. In eerste instantie gingen we voor de toyota maar daar gingen de koffers niet allemaal in. Toen maar gekozen voor een Chevrolet Impala met alles erop en aan. Eindelijk aangekomen in het hotel konden ze ons niet terugvinden in het systeem. Na enig telefonisch overleg hadden ze ons toch gevonden en kregen we de sleutel van onze kamer. Inmiddels was het al kwart over 11. Gelukkig was onze kamer op de begane grond en konden we snel gaan slapen. Benieuwd hoe laat de kinderen morgen wakker zijn.

woensdag 4 juni 2008

Een update

Er is weer het een en ander geregeld de laatste weken. Er komt toch wel veel kijken bij zo'n reisje Florida. Maar wel heel leuk hoor. Via het forum hebben we kaartjes overgenomen voor Disney. Het zijn de 10 daagse Magic Your way tickets geworden. 10 Dagen lang mogen we 4 Disneyparken bezoeken. Niet dat we daar tijd voor hebben maar de tien daagse kaartjes zijn maar een paar euro duurder als bv. de 6-daagse. En zoals ik zei hebben we de kaartjes overgenomen van mensen die ook actief zijn op het forum, en die hadden de 10-daagse. Verder hebben we ook kaartjes besteld voor Seaworld en Busch Gardens. In deze parken kunnen we ook 7 dagen lang rondhuppelen. Hier geldt hetzelfde verhaal. Dit is dus goedkoper dan een los kaartje kopen voor 1 dag.
Ook zijn we lid geworden van Tourgide Mike. Dit is een site van een man die als Vip-guide heeft gewerkt bij Disney. Via deze site krijg je informatie over de minst drukke dagen in de parken, welke attracties je in welke volgorde moet bezoeken, waar je het best kunt gaan staan voor de parade, kortom alles over Disney. Het is wel veel leeswerk maar ook wel weer heel leuk. Hij geeft precies de dagen aan dat je het beste een park kunt bezoeken en ook wanneer je er zeker weg moet blijven. Goed opgezet! De voorpret is voor mij al het vakantiegeld waard. Het begint inmiddels te korten. Morgen over 7 weken is het al zover.
Vandaag heb ik ook nog een hotel geboekt op Key West. De planning was eigenlijk om 2 nachten in Key Largo te blijven en vandaar uit een dagje naar Key West te gaan. Ik zag er echter toch wel tegenop om na de hele dag daar vertoefd te hebben nog een uurtje of 2 terug te moeten rijden naar Key Largo. We hebben nu dus 1 overnachting op Key Largo geannuleerd en aangezien USAFunvacations geen hotel had op Key West heb ik dus zelf een hotel geboekt. Het is het Doubletree Grand Key Resort hotel geworden. We hebben er goede verhalen over gehoord dus dat komt ook wel weer goed. Ik zal ook het reisschema aanpassen en een foto bijplaatsen van het hotel.
Van iemand van het forum heb ik nog een dvd toegestuurd gekregen van Seaworld en Busch Gardens. Ik heb hem al gekeken en krijg steeds meer zin om te gaan. In Seaworld zijn er nu ook 's avonds extra shows. Seaworld after dark. Ziet er ook geweldig uit als je de foto's ziet.
Helaas heeft onze videocamera het begeven. We willen toch wel filmen bij zo'n vakantie dus hebben we maar een nieuwe camera aangeschaft. Het kost nu toch geld. De paspoorten zijn ook aangevraagd inmiddels en we hebben ook al wat dollars gekocht. Dit waren weer zo'n beetje de laatste weetjes. Verder nieuws volgt snel.

maandag 12 mei 2008

zaterdag 19 april 2008

dinsdag 15 april 2008


Geboekt..........

Donderdag 10 april 2008. Eindelijk we hebben de knoop doorgehakt, we gaan naar Florida. We vertrekken op 24 juli met United Airlines via Washington naar Orlando. Wel een overstap maar volgens de geleerden heb je dan de tijd om alvast door de douane te gaan in Amerika en om even je benen te strekken. Ben wel heel benieuwd. We vliegen vanaf Schiphol in 8 1/2 uur naar Washington en daarna nog 1 1/2 uur naar Orlando. Als het goed is kunnen we dan daar zo doorlopen en onze Fullsize auto ophalen. Hopenlijk gaat het allemaal goed met de kinderen.
Op internet is van alles te vinden over Florida en er bestaat zelfs een heus forum. Hier vind je allerlei tips en reisverslagen van mensen die ons al voor zijn gegaan. Leuk om te lezen en vandaar dan ook het idee om zelf een reisverslag te maken. Hiermee en met het surfen op internet ben ik de komende maanden wel zoet. Hopenlijk hebben we daar internetverbinding zodat ik ook iedere dag een verslag kan maken. Maar we hebben nog wat maanden te gaan om alvast de goedkope restaurantjes en outlets op te sporen. Volgens wat je leest is het er nu met de lage dollarkoers spotgoedkoop en kun je beter met een lege koffer gaan en daar vanalles aanschaffen. Een uitgebreid ontbijt kost nog geen 4 dollar en dat is dus € 2.50. Honger lijden zullen we dus ook niet. Maar goed tegen die tijd zullen we jullie laten weten of dit allemaal ook echt zo is.

Seaworld after dark

Seaworld after dark



Doubletree Grand Key Resort Hotel Key West

Doubletree Grand Key Resort Hotel Key West

Kennedy Space Center

Kennedy Space Center